نازنینم

برگشت به روز اول امروز وقتی اون خانوم بهم گفت که عزیزکم نتونسته موفق باشه ویرون شدم‌.ترس تمام وجودم رو گرفت . بعد نشستم و فکر کردم دیدم من خیلی تلاش کردم اره قبول دارم بعضی جاها کم گذاشتم ولی نه اونقدر که از خودم گله داشته باشم.اخ آخ  دلم آسودگی می خواد دلم آغوش بی دقدقه می خواد دلم می خواددخترکم توانا و دانا باشه اخه به کی بگم . خدایا خدایا خدایا خودت یه راهی باز کن خودت کمکش کن من خسته ام دیگه نمب تونم ،نمی دونم چکار کنم. تو هیچ کار و تو هیچ برنامه ای موفق نشد چرا چرا چرا این دختر معصوم و دلپاک چرا اخه، کلاس درس گذاشتمش کلاس شنا ،کلاس رقص، کلاس ورزش برنامه های ویژه برای صحبت کرد و تمرکز کردن ولی تا اینجا موفق نبود که نبوده  می دونی نمی تونه دوست پیدا کنه و این  عذابش می ده و  منو بیشتر عذاب می ده خیلی بیشتر. + نوشته شده در  جمعه بیست و چهارم آذر ۱۳۹۶ساعت 2:42&nbsp توسط Akbn  |  نازنینم...ادامه مطلب

وقتی تصمیم به مهاجرت گرفتم فقط فکر می کردم دارم برای عزیزتر از جانم بهترین راه رو انتخاب می کنم همه سختی ها و نا ملایمی ها رو پذیرفتم درد کشیدم غربت رو تحمل کردم از دوست هام بی مهری دیدم از آشناها نارو خوردم یکبار تمام دارو ندارم رو باختم و افسرده شدم و دیگه برای نازنینم نتونستم بهترین باشم.

امروز دارم نتیجه این همه سختی رو می بینم.

این اون که می خواستم نیست.

و این ‌‌‌‌‌....

نازنینم...

دلم می خواد با کسی حرف بزنم و دردهای به ظاهر کوچک اما عمیقم رو باهاش در میان بزارم . از حساسیت های عمیق مادرانه ام بگم ، ولی تنها و بی کسم  

شاید باعث بی کس بودنم خودم و انتخابم هستم نمی دونم نمی دونم 

نازنینم...

نمی دونم فکر می کنم شاید ترس های من دردناکتر از واقعیت باشه و شاید من خودم دارم به عزیزتر از جانم صدمه می زنم

کاش یکی بود تا کمکم می کرد تا بهم می گفت چکار باید بکنم

دردناتوانی در مقابل مهمترین کس زندگیت جان فرساست

خدایا تو بگو چه کنم تو بگو چه کنم  تو بگو تو بگو

نازنینم...